ਪੰਜਾਬੀ ਤਿਉਹਾਰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ, ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਮਨਾਏ ਜਾਂਦੇ ਵੱਖ -ਵੱਖ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੇ ਜਸ਼ਨ ਹਨ. ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ ਵੱਖੋ -ਵੱਖਰੇ ਧਾਰਮਿਕ ਪਿਛੋਕੜ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਵੰਨ -ਸੁਵੰਨਾ ਸਮੂਹ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮਨਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦਾ ਹੈ. 2007 ਦੇ ਇੱਕ ਅਨੁਮਾਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਪੰਜਾਬੀ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ ਲਗਭਗ 90 ਮਿਲੀਅਨ (ਸਾਰੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦਾ% 75%) ਹੈ, ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ 30 ਮਿਲੀਅਨ ਪੰਜਾਬੀ ਸਿੱਖ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ 97% ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ.
ਪੰਜਾਬੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਸਲਾਮੀ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਹਿੰਦੂ ਜਾਂ ਸਿੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਤਿਉਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮਨਾਉਂਦੇ, ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਛੁੱਟੀਆਂ ਸਿਰਫ ਇਸਲਾਮੀ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ.ਪੰਜਾਬੀ ਸਿੱਖ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇਤਿਹਾਸਕ ਤਿਉਹਾਰ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੋਹੜੀ, ਬਸੰਤ ਅਤੇ ਵਿਸਾਖੀ ਨੂੰ ਮੌਸਮੀ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਵਜੋਂ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ. [4] ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂ ਤਿਉਹਾਰ ਖੇਤਰੀ ਸਰਕਾਰੀ ਛੁੱਟੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਇਸਲਾਮੀ ਤਿਉਹਾਰ ਹਨ. ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਮੌਸਮੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਤੀਜਨ (ਤੀਯਾਨ) ਅਤੇ ਮਾਘੀ. [4] ਤੀਯਾਨ ਨੂੰ womenਰਤਾਂ ਦੇ ਤਿਉਹਾਰ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ womenਰਤਾਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਇਸ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ. ਮਾਘੀ ਦੇ ਦਿਨ ਲੋਕ ਪਤੰਗ ਉਡਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਵਾਇਤੀ ਪਕਵਾਨ ਖਿਚੜੀ ਖਾਂਦੇ ਹਨ.
ਪੰਜਾਬੀ ਮੁਸਲਿਮ ਤਿਉਹਾਰ ਚੰਦਰਮਾ ਇਸਲਾਮੀ ਕੈਲੰਡਰ (ਹਿਜਰੀ) ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਤਾਰੀਖ ਸਾਲ ਤੋਂ ਸਾਲ ਵਿੱਚ 10 ਤੋਂ 13 ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ. [6] ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਪੰਜਾਬੀ ਮੌਸਮੀ ਤਿਉਹਾਰ ਲੂਨੀ-ਸੂਰਜੀ ਬਿਕ੍ਰਮੀ ਕੈਲੰਡਰ ਜਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਕੈਲੰਡਰ ਦੀਆਂ ਖਾਸ ਤਰੀਕਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤਿਉਹਾਰ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਆਮ ਤੌਰ’ ਤੇ ਗ੍ਰੇਗੋਰੀਅਨ ਕੈਲੰਡਰ ਵਿਚ ਵੀ ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਉਸੇ ਦੋ ਗ੍ਰੇਗੋਰੀਅਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ.
ਕੁਝ ਪੰਜਾਬੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਪੰਜਾਬ ਖੇਤਰ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ, ਮੌਸਮੀ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ: ਵਿਸਾਖੀ, ਬਸੰਤ ਅਤੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਲੋਹੜੀ, ਪਰ ਇਹ ਵਿਵਾਦਪੂਰਨ ਹੈ. ਇਸਲਾਮੀ ਮੌਲਵੀਆਂ ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਧਾਰਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਮ (ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਵਰਜਿਤ) ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਕਾਰਨ ਇਸ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ‘ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ।
