ਇਕ ਔਰਤ ਦਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਜੋ ਕਦੀ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਧੀਓ ਔਰਤ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਵਿਆਹ ਤੇ ਬੜੀ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕੀ ਉਸ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਮਤਲਬ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਬਸ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨਾਲ ਨਜ਼ਾਰੇ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਕੰਮ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨਾਲ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਧੱਕਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੀ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੀ ਲੋੜ ਨੂੰ
ਹੀ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਰੌਲਾ ਪਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਘਰ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਲੜਾਈਆਂ ਝਗੜੇ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਝਗੜੇ ਕਰਕੇ ਜਿਓ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੀ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਬੈੱਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਉਹ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰ ਕਰ ਕੇ ਉਹਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਤੋਂ ਅੱਕ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਇਹ ਤਾਂ ਹੁਣ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਰਦੀ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੈਸੇ ਪਿਆਰੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂ ਨਾ ਮੈਂ ਇਸ ਦੀ ਬੋਲੀ ਲਾ ਕੇ ਪੈਸੇ ਕਮਾਉਣਾ ਪਰ ਇਹ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਟਲਦਾ ਨ੍ਹੀਂ ਆਪਣੇ
ਯਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਆਉਂਦਾ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਲੈ ਕੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਦੋ ਦੋ ਘੰਟੇ ਆਪਣੀ ਕਰਦੀ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵੱਸ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਆਉਂਦੇ ਤਾਂ ਤਿੱਨ ਚਾਰ ਘੰਟੀ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲੋਂ ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਸੀਂ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਔਰਤ ਨਾਲ ਤਿੱਨ ਚਾਰ ਜਾਣੇ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ ਉਹ ਬੜਾ ਦੁੱਖ ਚੱਲਦੀ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਇਹ ਕੰਮ ਮਾੜਾ ਮੋਟਾ ਚੰਗਾ ਵੀ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਰੋਜ਼ ਵੰਨ ਸੁਵੰਨੇ ਮੁੰਡੇ ਉਸ ਤੇ ਚੜ੍ਹਦੀ ਹੈ ਜਦ ਇੱਕ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਦੱਸ ਦੱਸ ਜਾਣੇ ਧੱਕਾ ਕਰਦੇ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਕੇ ਤੇ ਡਰ ਕੇ ਆਪਣਾ ਘਰ ਛੱਡ ਜਾਂਦੀ ਹੈ