ਅੰਨ੍ਹੇ ਤੇ ਬੋਲੇ ਔਰਤ ਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਇਕ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਬੋਲੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਔਰਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਕੀ ਉਸ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਬੋਲਾ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਕੱਲਾ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਲੋਕੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਮੇਰਾ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਕਿੱਡੀ ਸੋਹਣੀ ਘਰਵਾਲੀ ਮੈਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਔਰਤ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੁੰਦਾ ਕੀ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਸੁਣਦਾ ਨਹੀਂ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਹ ਪੀਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਕੀ ਲੱਗਿਆ ਕੀ ਉਹ ਘਾਹ ਮੰਗ ਰਹੀ ਹੈ ਉਹ ਬਾਹਰੋਂ ਘਾਹ ਦੀ ਪੰਡ ਲਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਔਰਤ ਮੱਥੇ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਮਾਰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੀ ਇਹ ਤਾਂ ਵਾਕਿਆ ਈ ਬੋਲਾ ਹੈ ਉਸ ਬੋਲੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ਲੱਗਦੀ ਸੀ ਕੀ ਉਸ ਦੀ
ਘਰਵਾਲੀ ਤੂੰ ਕੀ ਮੰਗ ਵਧ ਰਹੀ ਹੈ ਉਹ ਬੋਲੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਪਿਆਸ ਨਹੀਂ ਬੁਝਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦਾ ਭਰਾ ਅੰਨ੍ਹਾ ਆ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਆਪ ਦੀ ਭਾਬੀ ਦਾ ਸਿਰ ਸਿਰ ਦੁਖਣ ਲਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਉਹ ਸੋਚਦੀ ਕਿ ਮੇਰੇ ਜਿਸਮ ਦੀ ਪਿਆਸ ਮਾਂ ਬੁਝਣੀ ਨਹੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਾਗਲ ਕਰ ਦੇਣਾ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਕੁਝ ਕੰਮ ਲਈ ਘਰੋਂ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਆਪ ਦੇ ਅੰਨ੍ਹੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲੀ ਕੋਲ ਛੱਡ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਉਹ ਅੰਨਾ ਆਪਣੀ ਭਾਬੀ ਕੋਲ ਬੈਠ ਆਪ ਦੇ
ਕਹਿੰਦਾ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਭਾਬੀ ਤੂੰ ਸਾਡਾ ਵਿਆਹ ਕਰਾ ਦੇਵੇ ਔਰਤ ਕਹਿੰਦੀ ਤੂੰ ਜੋ ਆਖੀ ਉਹ ਕਰਾ ਦੂੰ ਪਰ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਸ਼ਰਤ ਹੈ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨੂੰ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦੀ ਅੰਨਾ ਹੈਰਾਨ ਹੌਲ ਜਾਂਦਾ ਫਿਰ ਸੋਚਦਾ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਮਾੜਾ ਵਾਹ ਚੱਲ ਘੜੀ ਸੰਵਾਦ ਹੀ ਲੈ ਲਈ ਨੀਵਾਂ ਅੰਨ੍ਹੇ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਦਿਸਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਰ ਚੀਕਾਂ ਬੜੀਆਂ ਜਾਦੀਆਂ ਕਢਵਾਉਂਦਾ ਸੀ ਉਹ ਔਰਤ ਆਪੇ ਫੜ ਕੇ ਲੈ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਇਸੇ ਬਹਾਨੇ ਅੰਨ੍ਹੇ ਨੂੰ ਘਰੇ ਬੈਠੀਆਂ ਨਜ਼ਾਰਾ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ