ਛੜੇ ਦੀ ਯਾਦਗਰ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਅੱਜ ਆਪਾਂ ਗੱਲ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਪਿੰਡ ਪੱਖੋਕੇ ਦੇ ਬਾਰੇ ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਇਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਬਹੁਤ ਵੈਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਗਲਤ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਸੁਧਰ ਗਿਆ ਲੋਕੀਂ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਖਹਿੜਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੇ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਪਿੰਡੋਂ ਮੁੰਡੇ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਉਹ ਦੋ ਮੁੰਡੇ ਉਸਦੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰੇ ਜਾਣ ਦਾ ਪਲੈਨ ਬਣਾਉਂਦੇ ਨੇ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਦਾ ਲਾਲਚ ਦੇ ਕੇ ਉਸ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਲੈਣੇ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ ਪਰ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਡਰਦਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਛਿੱਤਰੀਂ ਨਾ ਪੈ ਜਾਣ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਉਹਦੇ ਘਰ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ
ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀਆਂ ਉਸ ਦੀ ਮੁੰਡੇ ਤਰੀਫਾਂ ਦੇ ਪੁਲ ਬੰਨ੍ਹਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੀ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਅਸੀਂ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਾਵਾਂਗੀ ਪਰ ਵਿਆਹ ਕਰਾਉਣ ਦਾ ਅਸੀਂ ਪੰਜਾਹ ਹਜਾਰ ਪੀਆ ਲਵਾਂਗੀ ਛੜਾ ਉਸੇ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਵੀਹ ਹਜਾਰ ਪਹਿਲਾਂ ਲੀਲੂ ਬਾਕੀ ਤੀਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਮੇਰਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ ਉਦੋਂ ਦੇ ਦੂੰਗਾ ਮੁੰਡੇ ਛੜੇ ਕੋਲੋਂ ਵੀਹ ਹਜਾਰ ਪੰਜਾਹ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਤੇ ਛੜਾ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵੇਖਦਾ ਸੀ ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਉਹ
ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਬਹਿੰਦਾ ਏ ਤੇ ਜਦ ਮੁੰਡਾ ਆਉਂਦਾ ਛੜਾ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਕੀ ਦੂਜਾ ਮੁੰਡਾ ਕਿੱਥੇ ਹੈ ਮੁੰਡਾ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਥੋਂ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਉੱਥੇ ਉਹਨੂੰ ਕੁੜੀ ਵਿਖਾਉਂਦੀ ਨਹੀਂ ਬਾਸੂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਦਾ ਮਾੜਾ ਮੋਟਾ ਵਿਆਹ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਮੁੰਡਾ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਕੀ ਪਹਿਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਜਦ ਛੜਾ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪਿਆਰੇ ਲੈਣ ਦਾ ਟੈਮ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਭੂੰਡ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕਦੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮੁੰਡਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਛੜੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਮਾੜੇ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਦੀ ਗੋਲੀ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜਦ ਛੜਾ ਸੌਂ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਬਹੁਤਾ ਸਾਮਾਨ ਜਿੰਨਾ ਕੁ ਵੀ ਲੱਭਦਾ ਉਹ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ
